การเขียนบทความให้น่าอ่าน ไม่น่าเบื่อ

หน้าแรก » เทคนิคการเขียนบทความให้น่าอ่านและไม่น่าเบื่อ

แหล่งข้อมูลทุติยภูมิประกอบด้วยฐานข้อมูล หนังสือ บทคัดย่อ บทความทุกภาษา เอกสารอ้างอิง และหนังสืออ้างอิงที่ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่

ตัวอย่างเช่น ถ้าอยากเขียนเกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ เราอาจคิดว่า “ในฐานะผู้บริโภคเราต้องรู้ว่าการติดฉลากออร์แกนิกมีความสำคัญต่อบรรจุภัณฑ์อาหารอย่างไร แต่เรายังไม่รู้ความสำคัญของการติดฉลากออร์แกนิกเลย”

ที่ประตูของเขา ป้ายนี้ดึงดูดเด็กๆ เป็นอย่างมากโดยเฉพาะเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ที่พอเห็นป้ายก็รีบวิ่งตรงเข้าไปถามเจ้าของหมาทันที

ตัวอย่างเช่น ถ้าเรากำลังเขียนบทความให้ผู้ที่อยู่ในแวดวงวิชาการอ่าน น้ำเสียงและวิธีการเขียนก็จะแตกต่างไปจากการเขียนบทความให้กับนิตยสารทั่วไป

เติมน้ำที่เกินครึ่งแก้ว (ต้นทุนเวลา)

การเขียนบทความ คือการรวบรวมองค์ความรู้ทั้งหมดทั้งมวลทั้งที่เรามีอยู่หรือต้องหาเพิ่มเติม กลั่นกรองออกมาและเขียน (หรือพิมพ์) เป็นตัวอักษรสู่สายตาทุกๆ บทความ คน ทว่าก่อนจะเริ่มจับคีย์บอร์ด เราต้องรู้ครับว่า ‘เราเขียนเพื่ออะไร ?’ เสียก่อน

สาขาวิชาการจัดการทั่วไปและการประกอบการ

แต่แล้วเรื่องเศร้ากว่านั้นได้เกิดขึ้น หลังจากนั้นไม่นานลูกสาวสุดที่รักเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต พ่อทำได้เพียงเก็บกล่องของขวัญสีทองนั้นไว้บนเตียงเป็นเวลาหลายปี เมื่อไหร่ที่เขาท้อใจจากเรื่องต่างๆ เขาจะนึกถึงรอยจูบของลูกสาวที่มอบไว้ในความทรงจำของเขาเสมอมา ข้อคิด : ความรักเป็นของขวัญที่มีค่ามากที่สุดในโลก

พ่อรู้สึกปวดใจและละอายที่พูดกับลูกสาวแบบนั้น

การฟื้นฟูคุ้งน้ำตามธรรมชาติช่วยป้องกันน้ำท่วมได้อย่างไร

หนึ่งวิธีที่จะมีเป้าหมายใช้ชีวิต เพื่อการพัฒนาตนเองกันต่อ ๆ ไป สำหรับคนมีเป้าหมาย หรือมีวิธีค้นหาเป้าหมายแล้ว บทความนี้คงไม่มีประโยชน์ใด แต่ถ้ายังไม่มีเป้าหมายเลย อาจได้อะไรดี ๆ จากเรื่องนี้ก็ได้

ชัดเจนเลยว่าการเขียนบทความ (หรือคอนเทนต์อื่นๆ) ย่อมมีหน้าที่ของมันอยู่แล้ว ถ้าจะเขียนงาน ต้องรู้เสียก่อนว่าเราจะนำมันไปใช้ทางไหน ต่อด้วยเราจะแต่งแต้มสิ่งอื่นๆ เข้าไปได้อย่างไร เช่น การให้ความรู้ อาจใส่ความบันเทิงไปบ้างก็ได้เพื่อให้คนอ่านไม่เบื่อ แต่อย่าใส่มากไปจนกลบสิ่งที่เป็นความรู้ เป็นต้น